Ik ben zelf … migrant

Nu het academisch jaar opnieuw van start gaat, lanceert Josefa een uitnodiging, een vraag waarmee heel wat studenten dit jaar zullen geconfronteerd worden : « Wie ben ik? ».

Deze uitnodiging aanvaarden, deze vraag laten binnensijpelen, betekent ook aanvaarden om naar de ander te kijken om zo zichzelf te ontdekken.

Op deze ontdekkingstocht naar zichzelf, naar de ander, is het misschien een idee om te luisteren naar de stem van iemand die mijn vraag nog scherper kan stellen : de uitwijkeling, de migrant, de ontheemde die zichzelf heeft achter gelaten, ergens.

De uitwijkeling, de asielzoeker, de vluchteling, …, deze reisgezel op het pad van de mensheid, kan iemand zijn wiens woord, stilte, gebaren, blik, aanwezigheid mij de kans bieden om eens dieper in te gaan op die fameuze vraag « Wie ben ik? ».

Is het immers niet vooral bij scheiding, rouw, uitwijzing dat mijn zekerheden vervagen, dat vragen en twijfel over mijn eigen identiteit de kop opsteken? Wie ben ik dan nog?

Wat gebeurt er wanneer we luisteren naar hen die tijdens hun migratie hun identiteit hebben moeten verbergen, begraven, transformeren of aanpassen om uiteindelijk asiel te vinden, op weg naar een toekomst die er helemaal anders zal uitzien, anders geprogrammeerd is, opgebouwd, eventueel met een paar jaar hoger onderwijs?

Deze nabijheid, dit luisteren naar de ander op zijn of haar migrantenpad, kan bij mij de gedachte doen rijzen dat ikzelf « in beweging » ben, dat ikzelf … « migrant » ben…

Maar de inzet ligt elders. Het gaat niet om te zoeken naar de zin van het leven, maar naar de zin van « mijn leven ». Het gaat er zelfs niet om een antwoord te vinden op die vraag. Het gaat erom dat ik me open stel, een stukje meeloop met al die levenspaden die ik kruis, goede en minder goede, voor sommigen zelfs op risico van hun eigen leven.  

Wie ben ik dan? Niet iemand die op zoek is naar een antwoord voor mezelf. Neen, veeleer iemand die leeft, op weg is en zich open stelt voor ontmoetingen en kruisende levenspaden die mij uitnodigen om drempels of grenzen, al dan niet uit vrije keuze, te doorbreken, te verleggen.

Samen met anderen, met de anderen, ben ikzelf … migrant.